O rasie
Eurasiery są rasą psów, zakwalifikowanych do sekcji szpiców i ras pierwotnych FCI (Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna), ale tak naprawdę to rasa powstała ze zmieszania jednego bardzo pierwotnego pierwotniaka (Chow Chow), i dwóch nieco mniej pierwotnych pierwotniaków (Samoyed i Szpic Wilczy). Eurasiery są stosunkowo młodą rasą, ale dalej, sądząc po pochodzeniu, daleko od wilków nie odeszły.
Eurasier to taka "łagodniejsza wersja" upartego, twardego, bardzo czujnego Chowa, nad-aktywnego i nadmiernie przyjaznego Szpica i niezależnego, ale bardzo wytrzymałego Samoyeda. Rasa stworzona po to, żeby z tego genetycznego koktajlu wyciągnąć to, co najlepsze - same pozytywne cechy powyższych ras.
Czy to się zawsze udaje?
Nie. Genetyka to nie matematyka. To trochę zabawa w rosyjską ruletkę - nigdy nie wiesz na co trafisz. Zdarzają się Eurasiery równie uparte co niejeden Chow Chow, zdarzają się Eurasiery z ADHD odziedziczonym od szpiców bez krzty Chowowego flegmatyzmu. Zdarzają się Eurasiery płochliwe / strachliwe, które zapomniały o pewnym siebie Chow-Chow, którego mają w genach. Koktajl raz wychodzi idealny, raz nie do końca, ale koktajle z samymi pozytywnymi cechami będą się zdarzały coraz częściej, w miarę jak rasa dojrzeje i jej wzorzec się ustabilizuje. Stabilizacji wzorca pomogą hodowcy, którzy z rozwagą i wiedzą będą dobierać skojarzenia tak, żeby wzmacniać pozytywne cechy swoich psów a niwelować prawdopodobieństwo przekazania tych niepożądanych.
Idea, która przyświecała stworzeniu Eurasierów - ideał, do jakiego dążył twórca rasy, to pies czujny i przywiązany do rodziny, nieufny wobec obcych, ale nie tak trudny, uparty i niezależny, jak Chow Chow; kontaktowy, kochający, ale nie tak nad-aktywny i otwarty na obcych, jak Szpic wilczy. Na późniejszym etapie dodano do koktajlu jeszcze Samoyedy z ich wytrzymałością i ogólnym oddaniem człowiekowi, jednak bez ogromnej potrzeby spalania energii i szczekliwości. Eurasier ma być fajnym, średniej wielkości psem rodzinnym. Ma być przywiązany do rodziny, ale nieufny wobec obcych. Nie powinien się przy tym bać, ani być agresywny.
To przywiązanie do jednej i tylko jednej rodziny, Eurasiery biorą od Chowów.
Eurasiery, podobnie jak Chowy, nie lubią zmieniać właścicieli. Mają swoje "stado" i to uważają za rodzinę. Bardzo ważne jest zatem przemyślenie zakupu szczeniaka - dlatego, że jest to związek, który zawieramy na całe życie psa. Eurasiery niezbyt dobrze adaptują się do zmiany stada, dlatego pracę ze szczeniakiem i przeniesienie go do swojego domu warto zacząć wcześnie. Nie oznacza to absolutnie, że półroczny czy roczny Eurasier nie nadaje się do zmiany domu, ale musimy mieć na uwadze, że starszy pies będzie już nieco przyzwyczajony do innych ludzi, a przy wbudowanej w rasę nieufności do obcych, zmiana domu w przypadku starszego psa wymaga po prostu więcej doświadczenia od nowego właściciela.
Dzięki domieszkom przyjaznemu wszystkim Szpica i Samoyeda, który historycznie często bywał "ogarniany" przez różnych ludzi, jako pies pociągowy plemienia, Eurasier nie jest aż tak kurczowo związany z jednym człowiekiem, choć oczywiście nie jest to regułą.
Dla kogo Eurasier? Kto dla Eurasiera?
- dla ludzi konkretnych (takich, którzy umieją jasno powiedzieć czego potrzebują)
- dla ludzi asertywnych (takich, którzy umieją jasno powiedzieć NIE i to wyegzekwować)
- dla ludzi z charakterem (jeśli człowiek go nie ma, Eurasier pokaże swój)
- dla ludzi, którzy wiedzą, że bicie psa NIE jest metodą wychowawczą.
- dla ludzi, którzy chcą mieć wieź z psem, którzy chcą z nim pracować i komunikować się w obie strony
- dla ludzi którzy mają doświadczenie z psami, albo są chętni do nauki i chcą zgłębiać wiedzę o psach (rasy pierwotne wymagają zrozumienia psiej psychiki i odpowiedniej pracy)
- dla ludzi, którzy nie boją się 2 razy w roku utonąć w sierści
- dla ludzi, którzy lubią aktywnie spędzać czas ale nie biegają po 8 godzin dziennie.
- dla ludzi, którzy cenią w psie niezależność
- dla ludzi, którzy chcą cichego, średniej wielkości psa
Czym NIE jest Eurasier:
- idealnym psem dla rodziny z małymi dziećmi - Eurasiery wymagają konsekwencji i nie koniecznie mają nieskończoną cierpliwość do dzieci
- idealnym "pierwszym" psem - psy pierwotne wymagają albo wiedzy albo uprzedniego doświadczenia.
- "kanapowcem" - Eurasier potrzebuje ruchu! (nie tyle co Husky czy Border Collie, ale potrzebuje)
- misiem do przytulania - to niezależne psy. Nie wszystkie lubią się przytulać, nawet do własnego człowieka
- idealnym psem na wypady do znajomych i dla znajomych do przytulania - Eurasiery nie przepadają za obcymi.
- idealnym psem dla dziecka - pod żadnym pozorem! To "wygładzone", ale jednak pierwotne, silne psy.
- chodzącym psim ideałem - nie ma czegoś takiego. Każda rasa ma swoje wady i zalety i przy zakupie szczenięcia trzeba być świadomym obu "stron medalu".
Co "lubią" robić (niektóre) Eurasiery, czyli na co się przygotować:
- przekopywać ogródek / przesadzać roślinki / kopać nory
- gonić to, co ucieka (potrafią mieć instynkt łowiecki)
- włazić w każdą kałużę
- tarzać się w błocku i śmierdzących rzeczach (końska kupa rządzi!)
- unikać dotyku obcych
- bawić się z każdym napotkanym psem
- nie bawić się absolutnie z żadnym psem
- podgryzać domowników w zabawie
- ciągnąć na smyczy
- grymasić przy jedzeniu
- skakać po kanapie
- biegać
- włazić wszystkimi 4 łapami do miski z wodą, a potem biegać po domu (cała podłoga mokra)
- grzebać przednią łapą w misce z wodą, rozchlapując wodę po całej okolicy
Eurasier dostosuje się do trybu pracy i rytmu dnia właściciela. Nic mu nie będzie jeśli 2 dni spędzi na kanapie, ale zdecydowanie preferuje długie spacery i możliwość spożytkowania energii. Eurasier w pełni kanapowy nigdy nie będzie szczęśliwy...
Historia:
Tworzenie rasy datuje się na początek drugiej połowy XX wieku. Celem jej powstania było odtworzenie dawnego psa syberyjskiego. Eurasier stworzony został w wyniku skrzyżowania Chow Chow ze Szpicem Wilczym niemieckim i nosił wtedy nazwę Wolf-Chow. Twórcą rasy był Julius Wipfel. W późniejszym czasie, po wprowadzeniu do hodowli Samoyedów, Wipfel zaproponował nazwę Eurasier. Oficjalnie została ona przyjęta w 1973 roku.
Wygląd:
Maść Eurasiera może być różnorodna: płowa, ruda, wilczasta, z czarną maską lub bez niej. Eurasiery mogą być też całe czarne lub czarne podpalane.
Niedopuszczalne są białe łaty lub całkowicie biała sierść.
Standard FCI mówi o tym, że Eurasier powinien mieć gęsty podszerstek i sztywny, średniej długości włos okrywowy. Włos na pysku, uszach i przednich łapach powinien być krótki. Na ogonie, tylnej części przednich łap i na tylnych łapach Eurasier powinien mieć długą sierść. Na szyi sierść powinna być nieco dłuższa niż na reszcie tułowia, ale nie powinna tworzyć kryzy.
Eurasiery mogą mieć różowy, fioletowy bądź nakrapiany język.
Wzrost:
Pies: od 52 do 60 cm w kłębie
Suka: od 48 do 56 cm w kłębie
Waga:
Pies: od 23 do 32 kg.
Suka: od 18 do 26 kg.
Charakter:
Eurasiery zostały stworzone jako rasa do towarzystwa i dlatego źle znoszą trzymanie w kojcu, więc średnio nadają się jako psy pracujące do policji czy jako psy ratownicy. Nie są też predysponowane do znoszenia stresu związanego z "zawodowym" sportem.
Eurasier najlepiej reaguje na szkolenie przeprowadzane przez członków rodziny, dlatego lepiej nie oddawać go w ręce obcego tresera czy handlera. Eurasiera nie należy trzymać jedynie na ogródku, na łańcuchu czy w kojcu. Do prawidłowego funkcjonowania niezbędne są codzienne spacery, w przeciwnym wypadku Eurasier może popaść w depresję. Przy zachowaniu powyższych warunków, Eurasier może zostać doskonałym dogoterapeutą.
Eurasiery kochają wszelkie formy aktywności, szczególnie jeśli mają je wykonywać ze swoją rodziną. Można więc zabierać je na wspólne bieganie, jazdę na rowerze czy wędrówki po górach.
Eurasiery w domu są ciche i spokojne, na dworze są energiczne i uwielbiają kiedy coś się dzieje. Rzadko szczekają, ale jeśli już to robią, mają ku temu dobry powód.
Komentarze
Prześlij komentarz